Zaloguj
Opis
Michał Kalecki (1899–1970) był wybitnym polskim ekonomistą. Studiował na kilku uczelniach: Politechnice Warszawskiej, Uniwersytecie Warszawskim oraz Politechnice Gdańskiej, ale nie ukończył żadnej z nich – głównie z powodów finansowych. Samodzielnie zgłębiał wiedzę ekonomiczną. W 1929 r. rozpoczął pracę w Instytucie Badań Koniunktur Gospodarczych i Cen. W 1933 r. wydał wizjonerskie studium Próba teorii koniunktury, w którym przedstawił teorię efektywnego popytu. Po otrzymaniu stypendium Fundacji Rockefellera wyjechał w 1936 r. do Szwecji. Następnie osiadł w Wielkiej Brytanii, gdzie współpracował z kilkoma ośrodkami akademickimi. Nawiązał także znajomość z Johnem Maynardem Keynesem. Przełożył swoją teorię na język angielski. Praca ukazała się w 1939 r.
W czasie wojny Kalecki został zatrudniony w Oksfordzkim Instytucie Statystycznym. Od 1946 r. piastował stanowisko zastępcy dyrektora Działu Stabilizacji i Rozwoju w Departamencie Gospodarczo-Społecznym Sekretariatu ONZ. Wrócił do Polski w 1955 r. Poświęcił się wówczas przede wszystkim pracy naukowej. Wykładał w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Pełnił funkcję doradcy rządów kilku państw. Był kandydatem do Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1970 r., ale śmierć uczonego zamknęła drogę do tego wyróżnienia.
Zainteresowania polskiego ekonomisty obejmowały wiele dziedzin. Kalecki zajmował się teorią koniunktury, problemami planowania gospodarczego, jak również zagadnieniami dochodu narodowego. W swoich badaniach zgłębiał teorię rozwoju gospodarczego. Szczególną wagę przykładał do kwestii zapewnienia pełnego zatrudnienia. Swoje główne koncepcje sformułował trzy lata przed Keynesem. Wszystkie publikacje Kaleckiego zostały wydane w języku angielskim.
Wśród ważniejszych prac uczonego należy wymienić następujące dzieła: Próba teorii koniunktury, Essays in the Theory of Economic Fluctuations, Płace nominalne i realne, Theory of Economic Dynamics (pol. Teoria dynamiki gospodarczej), Polityczne aspekty pełnego zatrudnienia.
Grzegorz Jeż
