Opis
Stanisław Głąbiński (1862–1941) w swojej działalności publicznej łączył role ekonomisty, polityka, prawnika oraz publicysty. Kształcił się i został profesorem prawa na Uniwersytecie Lwowskim, piastował także stanowisko rektora tej uczelni. W czasach zaborów przez wiele lat posłował do parlamentu austriackiego oraz galicyjskiego Sejmu Krajowego, a przez krótki okres kierował ministerstwem kolei w rządzie austriackim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości sprawował mandat poselski w latach 1919–1927, po czym przez kolejne siedem lat zasiadał w ławach senatorskich. W drugim rządzie Wincentego Witosa objął funkcje wicepremiera oraz ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego, które pełnił przez kilka miesięcy roku 1923.
Najważniejszym dziełem Głąbińskiego była dwutomowa Ekonomika narodowa. Wśród innych istotniejszych prac warto wymienić Naukę skarbowości oraz Historię ekonomiki.
Grzegorz Jeż